Uposażenie prokuratorów, o których mowa w § 3, zwane dalej "uposażeniem", oraz uposażenie rodzinne wypłaca się, poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, a w przypadku uposażenia rodzinnego nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym złożono wniosek o jego wypłatę. Pan Michał złożył wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych, W sierpniu 2022 roku pracownik odmówił pracodawcy podpisania odbioru wynagrodzenia za lipiec, w związku z czym pracodawca nie dokonał wypłaty. Pan Michał wniósł pozew do sądu, a ten nakazał pracodawcy wypłatę wynagrodzenia. Pracodawca zobowiązany jest przez Kodeks pracy do równego traktowania w zatrudnieniu. Tym samym nie może zabrać pracownicy składnika wynagrodzenia, jakim jest dodatek funkcyjny, bez podania powodu lub, co gorsze, argumentując to ciążą pracownicy. Dokładnie tę kwestię reguluje Kodeks pracy w art. 179. Archiwalny Informacja o obowiązku wskazania numeru rachunku płatniczego do wypłaty wynagrodzenia za pracę Do 22 stycznia 2019 r. pracodawcy muszą zobowiązać pracowników otrzymujących wynagrodzenie do rąk własnych o obowiązku podania numeru rachunku bankowego lub złożenia oświadczenia o dalszej wypłacie wynagrodzenia w tej formie. Równe traktowanie w zakresie wynagradzania nie oznacza oczywiście płacenia im po równo, lecz pozwala na różnicowanie poziomu wynagrodzeń, zależnie od szeregu kryteriów odnoszących się do pracownika, których wspólnym mianownikiem jest jednakowa praca lub praca o jednakowej wartości. Polecamy: Świadczenia rodzinne przysługujące Wypłata wynagrodzenia jest dokonywana na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy, chyba że pracownik złożył w postaci papierowej lub elektronicznej wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. 8. Z wynagrodzenia za pracę – po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych rpaW. Zmiany w Kodeksie pracy od 2019 r. zostały wprowadzone na mocy art. 1 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją (Dz. U. z 2018 r. i wchodzą w życie z dniem r. Z tego względu, w pierwszej kolejności zostaną omówione zmiany do Kodeksu pracy. Co się zatem zmieni? w art. 221 w ust. 2 dodany został pkt 3 w brzmieniu: „3) numer rachunku płatniczego, jeżeli pracownik nie złożył wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych.” Komentarz: ustawodawca rozszerza o numer rachunku płatniczego katalog danych osobowych, których pracodawca ma prawo żądać od pracownika; są to zatem nie tylko informacje wskazane w ust. 1, pozyskiwane od kandydata na etapie ubiegania się o zatrudnienie, ale także dane określone w ust. 2, ściśle związane z zatrudnieniem; warto podkreślić, że w ust. 4 ustawodawca pozwala na pozyskiwanie od pracownika innych danych osobowych niż wskazane w ust. 1 i ust. 2 wyłącznie wtedy, gdy obowiązek ich podania wynika z odrębnych przepisów, np. z przepisów dotyczących świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, rehabilitacji zawodowej pracowników posiadających stopień niepełnosprawności czy przepisów dotyczących ubezpieczenia społecznego; UWAGA! Regulamin pracy wymaga dostosowania w zakresie art. 221 ust. 2 pkt 3. art. 86 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. Wypłata wynagrodzenia jest dokonywana na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy, chyba że pracownik złożył w postaci papierowej lub elektronicznej wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych.” Komentarz: w nowym brzmieniu ust. 3 ustawodawca jako zasadę (tryb domyślny) ustanowił wypłatę wynagrodzenia na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy, pozostawiając pracownikowi możliwość otrzymania wynagrodzenia do rąk własnych wyłącznie po uprzednim złożeniu wniosku (w postaci papierowej lub elektronicznej); pracownik, który złoży wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych, nie będzie zobligowany do podania pracodawcy numeru rachunku płatniczego;pomimo zmiany brzmienia art. 86 ust. 3, aktualność zachowuje nadal wyrok NSA z dnia r., sygn.. I OSK 3420/15, w którym Sąd podkreślił, iż określenie »może« stwarza dla pracodawcy jedynie możliwość odstąpienia od sposobu wypłaty wynagrodzenia do rąk pracownika w podanych wyżej przypadkach i zastosowania innego sposobu wypłaty. Nie oznacza to jednak, że pracodawca, posiadając pisemną zgodę pracownika na inny sposób wypłaty wynagrodzenia, nadal będzie miał możliwość korzystania ze sposobu wypłaty do rąk pracownika. (…)Pracownik, wyrażając zgodę na wypłatę wynagrodzenia przez przelew wynagrodzenia na konto bankowe, nie może pozostawać w niepewności co do sposobu spełnienia tego rodzaju świadczenia przez pracodawcę. (…)”;zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r.,pracodawca w terminie 21 dni od dnia wejścia w życie ustawy, tj. do 21 stycznia 2019 r., zobowiązany jest poinformować pracowników, którzy dotychczas otrzymywali wynagrodzenie za pracę do rąk własnych, o obowiązku:podania numeru rachunku płatniczego, na który będzie wypłacane wynagrodzenie za pracę albozłożenia wniosku dotyczącego dalszej wypłaty wynagrodzenia za pracę do rąk ma 7 dni na podjęcie decyzji w sprawie sposobu otrzymywania wynagrodzenia; jeśli nie poda w tym terminie informacji o numerze rachunku płatniczego albo nie złoży wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych, pracodawca wypłaca je pracownikowi w gotówce do rąk własnych. UWAGA! Regulamin pracy lub Regulamin wynagradzania wymaga dostosowania w zakresie zmiany art. 86 ust. 3. art. 94 pkt 9a i 9b otrzymują brzmienie: „9a) prowadzić i przechowywać w postaci papierowej lub elektronicznej dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników (dokumentacja pracownicza); 9b) przechowywać dokumentację pracowniczą w sposób gwarantujący zachowanie jej poufności, integralności, kompletności oraz dostępności, w warunkach niegrożących uszkodzeniem lub zniszczeniem przez okres zatrudnienia, a także przez okres 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym stosunek pracy uległ rozwiązaniu lub wygasł, chyba że odrębne przepisy przewidują dłuższy okres przechowywania dokumentacji pracowniczej.” Komentarz: kodeksu pracy określa katalog otwarty obowiązków pracodawcy; nowe brzmienie pkt 9a nakłada na pracodawcę obowiązek prowadzenia i przechowywania dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych pracowników (dokumentacji pracowniczej); ustawodawca po raz pierwszy użył określenia „dokumentacja pracownicza”; nie wskazał tutaj jednak katalogu dokumentów składających się na dokumentację pracowniczą; jej szczegółowy zakres będzie wskazany w nowym rozporządzeniu MRPiPS w sprawie dokumentacji pracowniczej, obecnie znajdującym się nadal w fazie projektu;ustawodawca wprowadza możliwość prowadzenia i przechowywania dokumentacji pracowniczej w postaci papierowej lub elektronicznej, pozostawiając do swobodnego uznania pracodawcy wybór formy; w pkt 9b ustawodawca, obok warunków przechowywania dokumentów pracowniczych, określa zasady ich przechowywania (zarówno w postaci papierowej, jak i elektronicznej); uzasadnienie do ustawy zawiera definicję poszczególnych pojęć:poufność – ograniczenie dostępu do dokumentacji pracowniczej tylko dla pracodawcy lub osób przez niego upoważnionych,integralność – zachowanie spójnej struktury dokumentacji pracowniczej tak, aby każda zmiana w zgromadzonych dokumentach pozostawiała trwały ślad,kompletność – zagwarantowanie, że poszczególne dokumenty będą w całości znajdować się w jednej wybranej przez pracodawcę postaci dokumentacji pracowniczej,dostępność – prowadzenie i przechowywanie dokumentacji pracowniczej na nośniku dostosowanym do zmieniającego się otoczenia pkt 9b ustawodawca po raz pierwszy wyraźnie wskazuje na okres przechowywania dokumentacji pracowniczej: 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym stosunek pracy uległ rozwiązaniu lub wygasł, chyba że odrębne przepisy przewidują dłuższy okres przechowywania dokumentacji pracowniczej, np. z uwagi na specyfikę niektórych zawodów (dotychczasowy 50 – letni okres przechowywania dokumentacji pracowniczej wynikał z odrębnych przepisów, tj. z ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach – Dz. U. z 2018 r. poz. 217, z późn. zm. oraz z ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – Dz. U. z 2018 1270, z późn. zm.); dodaje się art. 944 w brzmieniu: „Art. 944. Jeżeli przechowywana dokumentacja pracownicza może stanowić lub stanowi dowód w postępowaniu, a pracodawca: 1) jest stroną tego postępowania – przechowuje dokumentację pracowniczą do czasu jego prawomocnego zakończenia, nie krócej jednak niż do upływu okresu, o którym mowa w art. 94 pkt 9b; art. 947 stosuje się odpowiednio; 2) powziął wiadomość o wytoczeniu powództwa lub wszczęciu postępowania – okres przechowywania dokumentacji pracowniczej, o którym mowa w art. 94 pkt 9b, przedłuża się o 12 miesięcy, po upływie których pracodawca zawiadamia, w postaci papierowej lub elektronicznej, byłego pracownika o możliwości odbioru tej dokumentacji w terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia oraz, w przypadku jej nieodebrania, o zniszczeniu dokumentacji pracowniczej; art. 947 stosuje się odpowiednio.” Komentarz: ustawodawca wskazał wyraźnie dwie sytuacje, w których pracodawca będzie miał obowiązek przechowywania dokumentacji pracowniczej przez okres dłuższy niż 10 lat:gdy pracodawca jest stroną postępowania, w którym dokumentacja pracownicza może stanowić lub stanowi dowód – dokumentację pracowniczą pracodawca przechować będzie do czasu prawomocnego zakończenia postępowania (jednak nie krócej niż 10 lat);gdy pracodawca powziął wiadomość o wytoczeniu lub wszczęciu postępowania, w którym dokumentacja pracownicza może stanowić lub stanowi dowód – 10 – letni okres przechowywania dokumentacji pracowniczej przedłuża się o 12 miesięcy;w drugim przypadku, po upływie wskazanego okresu, na pracodawcy ciąży obowiązek zawiadomienia byłego pracownika o możliwości odbioru tej dokumentacji w terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia oraz, w przypadku jej nieodebrania, o zniszczeniu dokumentacji pracowniczej (zawiadomienie może mieć postać papierową lub elektroniczną);ustawodawca nie wskazał rodzajów postępowań, w których dokumentacja pracownicza może stanowić lub stanowi dowód, przyjąć należy zatem, że chodzi o każdy rodzaj postępowania, zarówno prowadzonego przed sądami, jak i organami. dodaje się art. 945 w brzmieniu: „ § 1. W przypadku ponownego nawiązania stosunku pracy z tym samym pracownikiem w okresie, o którym mowa w art. 94 pkt 9b, pracodawca kontynuuje prowadzenie dla tego pracownika dotychczasowej dokumentacji pracowniczej. § 2. W przypadku, o którym mowa w § 1, okres przechowywania dokumentacji pracowniczej liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym kończący się najpóźniej stosunek pracy rozwiązał się lub wygasł.” Komentarz: ustawodawca uregulował wreszcie problem kreujący do tej pory rozbieżną praktykę, tj. prowadzenia dokumentacji pracowniczej w sytuacji, gdy pracodawca nawiązuje stosunek pracy z tym samym pracownikiem w okresie 10 lat od zakończenia lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy – w tym przypadku pracodawca kontynuuje prowadzenie dla tego pracownika dotychczasowej dokumentacji pracowniczej;zasada ta nie dotyczy pracowników zatrudnianych po upływie 10 lat od zakończenia lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy – w tej sytuacji pracodawca zobowiązany jest do założenia i prowadzenia dla tego pracownika nowej dokumentacji pracowniczej, zgodnie z ogólnymi regułami; dodaje się art. 946 w brzmieniu: „Art. 946. W przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracodawca wraz ze świadectwem pracy wydaje pracownikowi w postaci papierowej lub elektronicznej informację o: 1) okresie przechowywania dokumentacji pracowniczej, o którym mowa w art. 94 pkt 9b lub w art. 945 § 2; 2) możliwości odbioru przez pracownika dokumentacji pracowniczej do końca miesiąca kalendarzowego następującego po upływie okresu przechowywania dokumentacji pracowniczej, o którym mowa w art. 94 pkt 9b lub w art. 945 § 2; 3) zniszczeniu dokumentacji pracowniczej w przypadku jej nieodebrania w okresie, o którym mowa w pkt 2.” Komentarz: ustawodawca nakłada na pracodawcę, w przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy z pracownikiem, obowiązek wydania pracownikowi wraz ze świadectwem pracy informacji o:okresie przechowywania jego dokumentacji pracowniczej,możliwości odebrania przez pracownika dokumentacji pracowniczej do końca miesiąca kalendarzowego następującego po upływie okresu jej przechowywania,zniszczeniu dokumentacji pracowniczej w przypadku jej nieodebrania przez pracownika we wskazanym terminie;informacja pracodawcy skierowana do pracownika może mieć postać papierową lub elektroniczną. dodaje się art. 947 w brzmieniu: „Art. 947 § 1. Pracodawca niszczy dokumentację pracowniczą w sposób uniemożliwiający odtworzenie jej treści, w terminie do 12 miesięcy po upływie okresu przeznaczonego na odbiór dokumentacji pracowniczej, o którym mowa w art. 946 pkt 2. § 2. W terminie, o którym mowa w § 1, do czasu zniszczenia, pracodawca może wydać dokumentację pracowniczą byłemu pracownikowi.” Komentarz: przepis ten zobowiązuje pracodawcę do zniszczenia dokumentacji pracowniczej w terminie 12 miesięcy po upływie okresu wyznaczonego pracownikowi w art. 946 pkt 2 na jej odbiór; po upływie tego terminu pracodawca zobowiązany jest zniszczyć dokumentację pracowniczą w taki sposób, aby odtworzenie jej treści było niemożliwe (może tego dokonać samodzielnie lub zlecić profesjonalnemu podmiotowi prowadzącemu działalność w tym zakresie);zgodnie z ust. 2, w terminie 12 miesięcy przeznaczonych dla pracodawcy na zniszczenie nieodebranej dokumentacji pracowniczej, ustawodawca umożliwia byłemu pracownikowi odbiór dokumentacji pracowniczej; pracodawca może wydać dokumentację pracowniczą pod warunkiem, że jej nie zniszczył (ustęp 2 stoi zatem w sprzeczności z art. 946); Nowe przepisy określają zasadę, zgodnie z którą wynagrodzenie przekazywane jest na konto bankowe pracownika. Jeśli chce on otrzymywać wypłatę gotówką, musi złożyć odpowiedni wniosek. Sprawdź, do kiedy pracodawca musi poinformować swoich pracowników o nowym wymogu i ile czasu ma pracownik na przekazania wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Zobacz też wzór takiego dokumentu. Dnia 1 stycznia 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją (Dz. U. z 2018 r. poz. 357). Ten nowy akt prawny wprowadza ważne zmiany w Kodeksie pracy. Do końca 2018 r. obowiązywały przepisy, zgodnie z którymi obowiązek wypłaty wynagrodzenia może być spełniony w sposób inny niż do rąk pracownika, o ile pracownik wyrazi na to zgodę lub tak stanowi układ zbiorowy pracy. Nowelizacja Kodeksu pracy niejako odwraca tę zasadę – regułą stało się wypłacanie wynagrodzenia przelewem na rachunek płatniczy pracownika. Wypłata wynagrodzenia gotówką w 2019 r. – zmiany w Kodeksie pracy Od 1 stycznia 2019 r. art. 86 § 3 zyskał nowe brzmienie. W przepisie tym czytamy: Art. 86. § 1. Pracodawca jest obowiązany wypłacać wynagrodzenie w miejscu, terminie i czasie określonych w regulaminie pracy lub w innych przepisach prawa pracy.§ 2. Wypłaty wynagrodzenia dokonuje się w formie pieniężnej; częściowe spełnienie wynagrodzenia w innej formie niż pieniężna jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy przewidują to ustawowe przepisy prawa pracy lub układ zbiorowy pracy.§ 3. Wypłata wynagrodzenia jest dokonywana na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy, chyba że pracownik złożył w postaci papierowej lub elektronicznej wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. W praktyce pracownicy, którzy dotychczas otrzymywali wynagrodzenie w formie gotówkowej, będą musieli podać pracodawcy numer konta płatniczego, na który będą otrzymywali wypłaty, lub złożyć wniosek o dalszą wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. W związku ze zmianami w zacytowanym powyżej przepisie, zmodyfikowano także brzmienie art. 221 Od 1 stycznia 2019 r. czytamy w nim: Art. 221. (…)2. Pracodawca ma prawo żądać od pracownika podania, niezależnie od danych osobowych, o których mowa w § 1, także:(…)3) numeru rachunku płatniczego, jeżeli pracownik nie złożył wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Pracodawca ma obowiązek poinformować wszystkich pracowników, którzy dotychczas otrzymywali wynagrodzenie w formie gotówkowej, o konieczności podania numeru rachunku płatniczego lub złożenia wniosku. Ma na to 21 dni od wejścia w życie nowych przepisów. Pracownik natomiast powinien przekazać wymagane dane lub złożyć wniosek w ciągu 7 dni od otrzymania takiej informacji od pracodawcy. Terminy te określa art. 10 ustawy zmieniającej. Ważne! Pracodawca, którego pracownicy w 2018 r. otrzymywali wynagrodzenie w formie gotówkowej, do wtorku 22 stycznia 2019 r. musi poinformować ich o konieczności podania numeru rachunku płatniczego lub złożenia wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Pracownicy, którzy w 2019 r. wciąż chcą otrzymywać wynagrodzenie do rąk własnych, muszą opatrzyć składany wniosek własnym podpisem. Podaje się w nim podstawowe informacje, takie jak dane pracownika i pracodawcy, a także miejsce i datę złożenia wniosku. Wzór wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych: Czytaj też: Nowe oświadczenie pracownika PIT-2 na 2019 r. Nowe obowiązki pracodawcy w związku ze zmianą przepisów o wypłacie wynagrodzenia od 1 stycznia 2019 r. Od 1 stycznia 2019 r. podstawową formą wypłaty wynagrodzenia stanie się wypłata na rachunek płatniczy pracownika. Od pracowników, którym obecnie wynagrodzenie jest wypłacane w gotówce, pracodawca będzie musiał uzyskać informację o numerze rachunku płatniczego albo wniosek o dalsze wypłacanie pensji w formie gotówkowej. Obecnie zasadą jest wypłata wynagrodzenia gotówką do rąk pracownika, a wypłata na konto bankowe pracownika jest możliwa, jeżeli wyrazi on na to pisemną zgodę albo jeżeli tak stanowi układ zbiorowy pracy. Od 1 stycznia 2019 r. ta zasada ulegnie zmianie. Wypłata wynagrodzenia będzie dokonywana na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy, chyba że pracownik złoży pracodawcy wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Zmiana ta jest konsekwencją wejścia w życie nowelizacji Kodeksu pracy wprowadzonej ustawą z 10 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją ( z 2018 r. poz. 357). Nowe obowiązki pracodawców związane z wypłatą wynagrodzenia pracownikom zatrudnionym przed 1 stycznia 2019 r. Na wstępie należy podkreślić, że żadne zasady dotyczące wypłaty wynagrodzenia nie ulegną zmianie w przypadku pracowników, którym pracodawca już obecnie wypłaca pensje na konto bankowe. Wejście w życie 1 stycznia 2019 r. nowelizacji Kodeksu pracy nałoży na pracodawców nowe obowiązki związane z pracownikami, którzy otrzymują wynagrodzenie za pracę do rąk własnych. Czynności związane z ich realizacją można podzielić na 2 etapy: Etap 1. Pracodawca, w terminie do 22 stycznia 2019 r., powinien poinformować pracowników pobierających pensję w gotówce o obowiązku: podania numeru rachunku płatniczego, na który będzie wypłacane wynagrodzenie za pracę, albo złożenia wniosku dotyczącego dalszej wypłaty wynagrodzenia za pracę do rąk własnych. Informacja powinna być przekazana pracownikom w sposób przyjęty u danego pracodawcy. Znowelizowane przepisy nie przewidują żadnych sankcji za niewywiązanie się przez pracodawcę w terminie z obowiązku informacyjnego wobec pracowników otrzymujących wynagrodzenia do rąk własnych. Przykładowy wzór informacji pracodawcy dla pracowników pobierających wypłatę w gotówce Kielce, 4 stycznia 2019 r. Informuję, że pracownicy pobierający wynagrodzenie do rąk własnych mają obowiązek: 1) podania numeru rachunku płatniczego, na który będzie wypłacane wynagrodzenie za pracę, albo 2) złożenia wniosku dotyczącego dalszej wypłaty wynagrodzenia za pracę do rąk własnych. Termin na złożenie informacji, o której mowa w pkt 1, lub złożenie wniosku, o którym mowa w pkt 2, mija 11 stycznia 2019 r.* Podstawa prawna: art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z 10 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją ( z 2018 r. poz. 357). Rozalia Olchowska Prezes Zarządu * Pracownik powinien złożyć stosowną informację lub wniosek w terminie 7 dni od otrzymania informacji. Etap 2. W terminie 7 dni od dnia otrzymania od pracodawcy powyższej informacji pracownik: podaje pracodawcy numer rachunku płatniczego albo składa pracodawcy wniosek dotyczący dalszej wypłaty wynagrodzenia za pracę do rąk własnych. Wniosek powinien być złożony w postaci papierowej lub elektronicznej. Przykładowy wzór informacji pracownika o numerze rachunku płatniczego Kielce, 8 stycznia 2019 r. Podaję numer rachunku płatniczego, na który należy wypłacać należne mi wynagrodzenie za pracę: XX XXXX XXXX XXXX XXXX XXXX XXXX Stefan Burczyński Przykładowy wzór wniosku o dalszą wypłatę wynagrodzenia w gotówce Kielce, 9 stycznia 2019 r. Wniosek Wnoszę o dalszą wypłatę wynagrodzenia za pracę do rąk własnych. Ferdynand Wasiński I w tym przypadku przepisy nie przewidują żadnych sankcji za niedotrzymanie 7-dniowego terminu przez pracownika. Wskazują jedynie, że jeśli w okresie od 1 stycznia 2019 r. do dnia otrzymania przez pracodawcę informacji o numerze rachunku płatniczego albo wniosku o wypłatę wynagrodzenia w gotówce przypadnie termin wypłaty wynagrodzenia za pracę, pracodawca wypłaci wynagrodzenie do rąk własnych pracownika. Regulacje te będą odpowiednio stosowane, jeżeli pracownik w ogóle nie poda informacji o numerze konta ani nie złoży wniosku o wypłatę pensji do rąk własnych (art. 10 ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją). Przykład 4 stycznia 2019 r. pracownik otrzymał od pracodawcy informację o obowiązku podania numeru rachunku płatniczego albo złożenia wniosku o dalszą wypłatę wynagrodzenia za pracę w gotówce. Pracownik ma na to czas do 11 stycznia 2019 r. Termin wypłaty wynagrodzenia za grudzień 2018 r. przypada na 10 stycznia 2019 r. Jeżeli do dnia wypłaty pracownik nie poinformuje pracodawcy o numerze rachunku płatniczego ani nie złoży wniosku w sprawie dalszej wypłaty wynagrodzenia za pracę do rąk własnych, wówczas otrzyma pensję tak jak dotychczas, czyli w gotówce. Wypłata wynagrodzenia pracownikom zatrudnionym po 31 grudnia 2018 r. Pracownikowi zatrudnionemu po 31 grudnia 2018 r., a więc po wejściu w życie nowych przepisów, pracodawca będzie wypłacał wynagrodzenie na podany przez niego rachunek bankowy. Możliwa będzie także wypłata w gotówce, ale tylko na wniosek pracownika złożony w formie papierowej lub elektronicznej (art. 86 § 3 Kodeksu pracy w brzmieniu po nowelizacji). W związku z powyższym rozszerzeniu ulegnie zakres danych, których pracodawca może żądać od pracownika. Otóż od 1 stycznia 2019 r. pracodawca będzie mógł żądać od pracownika podania numeru rachunku płatniczego, jeżeli pracownik nie złożył wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych (art. 221 § 2 pkt 3 Kodeksu pracy). Podstawa prawna: art. 1, art. 10, art. 13 ustawy z 10 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją - z 2018 r. poz. 357 art. 86 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - z 2018 r. poz. 917; z 2018 r. poz. 1629 (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.) Tomasz Kowalski prawnik, redaktor "MONITORA księgowego", specjalista w zakresie prawa pracy Wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych należy złożyć, aby otrzymywać pensję w formie gotówki. Od 2019 r. podstawową formą wypłaty wynagrodzenia jest bowiem przelew na konto pracownika. Jak napisać wniosek? Pobierz wzór dokumentu. Wypłata wynagrodzenia pracownikowi od 1 stycznia 2019 r. zgodnie z Kodeksem pracy odbywa się co do zasady przelewem na konto pracownika. Jeśli pracownik chce otrzymywać pensję w gotówce do ręki, powinien złożyć w tym celu stosowny wniosek. Pracodawca ma obowiązek do 22 stycznia 2019 r. poinformować pracowników o wyborze formy wypłaty pensji. Poznaj wzór informacji w sprawie sposobu wypłaty wynagrodzenia. Od 1 stycznia 2019 r. wchodzą w życie zmiany w Kodeksie pracy. Pracodawca może prowadzić i przechowywać dokumentację pracowniczą w sposób elektroniczny. Ponadto podstawową formą wypłaty wynagrodzenia staje się przelew na konto pracownika. Jeśli pracownik chciałby otrzymywać pensję do rąk własnych, musi złożyć w tym celu stosowny wniosek. Pracodawca nie ma prawa wymagać od pracownika, aby ten założył konto bankowe dla potrzeb wypłaty wynagrodzenia. Jeżeli pracodawca żąda tego od pracownika, to narusza przepisy prawa pracy. W takiej sytuacji pracownik może zgłosić sprawę Państwowej Inspekcji Pracy i ubiegać się o odszkodowanie. W wyjątkowych sytuacjach za uporczywość grozi szefowi nawet sprawa karna. Przejdź do zawartości Wynagrodzenie do ręki – w 2019 r. tylko na wniosek pracownika Od 1 stycznia 2019 r. zmienią się zasady dotyczące sposobu wypłaty wynagrodzenia. Podstawową formą będzie przelew na konto bankowe. Jeżeli pracownik będzie chciał otrzymywać wypłatę w gotówce, musi złożyć wniosek. Jeśli w Państwa firmie są pracownicy, którzy obecnie otrzymują wynagrodzenie w gotówce, to do 22 stycznia 2019 r. należy poinformować ich o obowiązku podania numeru rachunku płatniczego, na który będzie wypłacane wynagrodzenie za pracę. Jeśli jednak pracownik nadal będzie chciał otrzymywać wypłatę w gotówce, powinien złożyć stosowne oświadczenie w tym zakresie. Po wejściu w życie nowych przepisów, trzeba poinformować każdego pracownika, któremu pensja jest wypłacana w gotówce, o obowiązku: podania numeru rachunku, na który chce mieć wpłacane wynagrodzenie albo złożenia wniosku o dalszej wypłacie wynagrodzenia do rąk własnych. W sytuacji, gdy pracownik nie podał numeru rachunku płatniczego ani nie złożył wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych nadal będzie mógł otrzymać pensję w gotówce. W takiej sytuacji warto poinformować podwładnego, że można założyć bezpłatnie podstawowy rachunek płatniczy. Od sierpnia 2018 r. banki mają obowiązek zakładania takich bezpłatnych kont umożliwiających otrzymywanie wpływów z tytułu dochodów lub świadczeń, w tym np. wynagrodzenia za pracę. Share This Article Page load link

wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych 2017