Henryk Sienkiewicz w 1890 roku odbył podróż do Afryki, dzięki czemu wiernie oddał opis tego jak wygląda "Czarny Ląd" i jego piękno. Przyroda i zwyczaje mieszkańców tego kontynentu są dla nas europejczyków egzotyczne. Saba to wierny przyjaciel Nel. Należy do rasy Mastifów. Saba oznacza lew. Wielkością przypomina lwa. "W pustyni i w puszczy" to powieść podróżniczo-przygodowa, opublikowana w 1911 r. Jej akcja toczy się w Afryce , trwa kilka miesięcy na przełomie lat 1884\1885. Młodzi bohaterowie, aby przeżyć, muszą zmierzyć się z nieprzyjaznym klimatem, chorobami, dzikimi zwierzętami, niebezpiecznymi ludźmi (porywacze, wyznawcy Mahdiego). W pustyni i w puszczy – powieść przygodowa dla młodzieży Henryka Sienkiewicza publikowana w odcinkach w latach 1910–1911 w dzienniku „ Kurier Warszawski ”, wydana w 1911 w Warszawie w wydawnictwie „ Gebethner i Wolff ”; przełożona na 21 języków (1985), stała się międzynarodowym bestsellerem. Zobacz też: inne znaczenia. Lektury. W pustyni i w puszczy! Pomożecie? No więc mam to jako lekture, i w ten poniedziałek co będzie bedzie test ale ja nawet nie ruszyłam książki, a nie zdąrze przeczytać. Moożecie mi napisać najważniejsze informacje o tej książce, wiem moge przeczytać streszczenie, ale jak sama nazwa mówi hjest streszczone więc ja W pustyni i w puszczy - streszczenie szczegółowe. Szejk Hatim, który niegdyś trudnił się handlem kością słoniową, dotrzymał danej Grekowi obietnicy. Gdy Gebhr uderzył raz Stasia, szejk ukarał go zarządzając trzydzieści batów bambusem w każdą z pięt. Sudańczyk mścił się za to na swoim czarnoskórym niewolniku – Kalim. Obyczaje i zwyczaje" W Pustyni i w Puszczy " 2010-04-19 16:26:23; jakie byly obyczaje w ksiazce H.Sienkiewicza w pustyni i w puszczy 2010-10-26 20:37:50; 8DzLku. Przyroda to niezwykle ważny element powieści Sienkiewicza. Autor opisuje przyrodę afrykańską z niezwykłą dokładnością. Badacze twórczości polskiego Noblisty doszukali się na kartach książki ponad 150 nazw różnych gatunków roślin i mniej więcej tyle samo nazw gatunków zwierząt - wszystkie odgrywa istotną rolę w życiu i przygodach bohaterów powieści. Staś zabija najgroźniejszego przedstawiciela fauny afrykańskiej – lwa, by ratować życie swoje i swej małej towarzyszki. Nel karmi wielkiego afrykańskiego słonia, który został uwięziony w rozpadlinie skalnej. Dzieci ratują zwierzę z pułapki, ucząc się przy tym odpowiedzialności za drugą istotę. Najwierniejszym przyjacielem dzieci jest pies Saba – mastif angielski. Pies w wielu okolicznościach pomaga parze małych przyjaciół – ostrzega przed niebezpieczeństwem, ratuje z opresji, bawi się, rozśmiesza, ale także otacza opieką i broni. Czasem przyroda staje po stronie człowieka, częściej jest przeciwko niemu. Wśród rozłożystych drzew dzieci znajdują schronienie, ale burza piaskowa o mały włos ich nie zabija. Doskonale charakter przyrody afrykańskiej oddają słowa Stasia: „No! Widzieliśmy coś takiego, czego nie widziały nigdy oczy żadnego Europejczyka. I wiesz co myślę – że jeśli dojdziemy szczęśliwie do oceanu, to nikt nam nie uwierzy, gdy powiem, że są w Afryce słonie wodne”.Afryka przedstawiona przez polskiego noblistę to kontynent egzotyczny i jednocześnie niebezpieczny. Czytelnik odkrywa na kartach powieści lokalne zwyczaje, poznaje nieznaną przyrodę, odwiedza egzotyczne miasta i kraje, których nazwy brzmią baśniowo – Port-Said, Chartum, Omdurman, Egipt, Sudan, El-Fajum. Dokładne opisy różnych tradycyjnych zachowań plemion afrykańskich zawdzięczamy niezwykle żmudnej pracy Sienkiewicza, który podczas pobytu w Plemię to grupa spokrewnionych ze sobą rodów, które wywodzą się od wspólnego przodka. Ludzie należący do jednego szczepu czują się sobie bliscy, ponieważ są spokrewnieni, posługują się tym samym językiem i wyznają tę samą religię. Dziś po odrębności dawnych polskich plemion nie pozostał niemal żaden ślad. Są jednak kraje, które wciąż na plemionach opierają swoją strukturę społeczną. Jednym z takich państw jest Uganda. Zamieszkuje ją kilkadziesiąt różnych plemion, których członkowie posługują się innymi językami, mają różne zwyczaje, a często również inaczej wyglądają. Trzy najliczniejsze plemiona zamieszkujące Ugandę to Gandowie, Soga oraz Bahima. Razem stanowią one około jednej trzeciej populacji kraju. Najliczniejszą, a zarazem najważniejszą grupą etniczną Ugandy jest plemię Gandów, zwane również plemieniem Baganda. Jego członkowie stanowią około 22 procent mieszkańców kraju. Większość z nich zamieszkuje zachodnią część wybrzeży Jeziora Wiktorii. Mówią w języku ganda. W XV wieku plemię Ganda utworzyło królestwo Bugandy, jedno z czterech tradycyjnych królestw, tworzących dzisiejszą Ugandę. Plemię Soga, zwane również Basoga albo Busoga, zamieszkuje wschodnią część wybrzeży Jeziora Wiktorii. Jego członkowie stanowią około 8 procent mieszkańców Ugandy. Posługują się językiem Soga. Także to plemię stworzyło własne królestwo, stało się to jednak dopiero w XIX wieku. Kolejną grupą etniczną Ugandy jest plemię Bahima, zwane również Hema. Stanowią oni około 6 procent jej obywateli. Zamieszkują południowo-zachodnią część kraju, a także przygraniczne regiony leżących niedaleko innych afrykańskich państw – Rwandy oraz Demokratycznej Republiki Konga. Ludzie z plemiona Bahima posługują się językiem Hema. To właśnie ten szczep Henryk Sienkiewicz nazywa w powieści Wa-hima, jest zatem ojczystym plemieniem Kalego. Każde ze szczepów posługuje się trochę innym językiem, dlatego urzędowym językami Ugandy są angielski oraz swahili, specjalny język stworzony do kontaktów międzyplemiennych. Używa się go zresztą nie tylko w Ugandzie, ale również w Kenii, Tanzanii, Rwandzie, Burundi czy Demokratycznej Republice Konga. Pytania i odpowiedzi Co to jest plemię? Plemię to grupa spokrewnionych ze sobą rodów, które wywodzą się od jednego wspólnego przodka. Jakie były zwyczaje członków plemienia Wa-himów opisanego przez Henryka Sienkiewicza w powieści? Wymień trzy. Praktykowali braterstwo krwi i składali ofiary z ludzi. Nosili olbrzymie kolczyki w uszach, przekłuwali wargi i ubierali się w skórzane przepaski. Wskaż na mapie Afryki miejsca, w których żyją wymienione w tym tekście plemiona. Wybrzeże Jeziora Wiktorii, południowo-zachodni narożnik kraju. Gdzie znajdowały się wioski Wa-himów? Plemię Kalego zamieszkiwało wybrzeża Bassa Narok (Jeziora Rudolfa) Jesteś w: W pustyni i w puszczy Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim „Allah akbar!” – muzułmańskie wyznanie wiary, oznaczające „Bóg jest wielki!”. Zwrot ten, bardzo często używany w świecie islamu, stanowi zarówno nieformalne wyznanie wiary w Allaha, jak i jej formalną deklarację. Beduini – mieszkańcy pustyni, koczownicze lub półkoczownicze plemiona arabskie mieszkający na pustyniach Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, zajmujące się głównie hodowlą wielbłądów, koni i owiec. derwisz - członek muzułmańskiego bractwa religijnego o charakterze mistycznym; także żebrzący, ascetyczny, wędrowny mnich muzułmański. Derwisze służyli Mahdiemu w powstaniu sudańskim, co opisuje Sienkiewicz. dromader - gatunek dużego, udomowionego ssaka lądowego z rodziny wielbłądowatych, blisko spokrewniony z wielbłądem dwugarbnym. Jest wszechstronnie użytkowany: do jazdy wierzchem, jako zwierzę juczne, a także źródło mleka, wełny, mięsa i skóry. emir - wódz, dowódca, książę. Tytuł muzułmańskich dostojników państwowych. Władca emiratu. farys - jeździec, rycerz arabski. gurda - naczynie na wodę zrobione z wydrążonej tykwy. harem - „miejsce zakazane lub święte” – prywatna strefa w tradycyjnym muzułmańskim domu. Do części domu określonej jako harem nie mają wstępu obcy mężczyźni. Termin odnosi się również do kobiet przebywających w haremie. Iblis - w mitologii arabskiej, nazwa diabła, szatana (inaczej szejtan) u muzułmanów. kalif – „następca”, „namiestnik”, tytuł następców Mahometa. Kalif stał na czele kalifatu reprezentując najwyższą władzę świecka (ustawodawczą, wykonawczą, sądowniczą, militarną) i religijną (duchowy przywódca społeczności muzułmańskiej). Kanał Sueski - kanał głębokowodny dla statków morskich łączący Morze Śródziemne z Morzem Czerwonym, wykopany w latach 1859-1869. khamsin - suchy, gorący, piaszczysta lokalny wiatr, wiejący z południa w Afryce Północnej i na Półwyspie Arabskim. mahdysta - uczestnik powstania zbrojnego, któremu przewodził Mahdi (właściwie: Muhammad Ahmad) w XIX wieku w Sudanie maniok - uprawiany jest w Ameryce Południowej i Środkowej oraz Azji i Afryce. To wysoki, prawie metrowy krzew którego duże bulwy są jadalne. massika - pora dżdżysta na kontynencie afrykańskim. Podczas jej trwania ludność szczególnie narażona jest na zachorowanie na malarię, grasuje także wiele much tse-tse. meczet – „miejsce bicia pokłonów”, świątynia, najbardziej typowa religijna budowla muzułmańska. minaret - wysoka, zwykle smukła wieża stawiana przy meczecie z nadwieszonym balkonem lub galeryjką, z którego muezin może nawoływać wiernych na modlitwę. mulazem – osobisty sługa władcy arabskiego spełniający jego specjalne polecenia. mucha tse-tse - rodzaj owadów zaliczany do rzędu muchówek, występujący w Afryce. Przypominają muchę domową, są nieco większe, brunatnoszare lub żółtobrunatne. Żywią się krwią ludzi i zwierząt, potrafią jednorazowo wessać krew w ilości dwukrotnie przekraczającej ciężar ich ciała. Przyczyniają się do roznoszenia groźnych chorób, śpiączki afrykańskiej i nagany. muezin - w islamie mężczyzna pięć razy dziennie wzywający z minaretu wiernych do modlitwy. pasza - wysoki urzędnik w Turcji osmańskiej; tytuł ten zazwyczaj był przyznawany gubernatorom i generałom. Jako zwrot grzecznościowy „pasza” odpowiada polskiemu tytułowi „pan”. szejk - dosłownie „starzec”, „naczelnik”, powszechnie stosowane określenie arabskiego władcy (plemienia lub terytorium). Także tytuł honorowy wyższej rangi duchownego muzułmańskiego. śreżoga - lekka mgła w dzień upalny. Dowiedz się więcej Bibliografia „W pustyni i w puszczy” Najważniejsze cytaty „W pustyni i w puszczy” Ekranizacja „W pustyni i w puszczy” Hooda (2000) Ekranizacja „W pustyni i w puszczy” Ślesickiego (1973) Egzotyczne stroje w powieści „W pustyni i w puszczy” Zjawiska meteorologiczne „W pustyni i w puszczy” Spotkanie ze słoniem – plan wydarzeń Opis spotkania ze słoniem Spotkanie z lwem – plan wydarzeń Opis spotkania z lwem Opis fatamorgany Opis burzy piaskowej „W pustyni i w puszczy” – słowniczek Zwierzęta w powieści „W pustyni i w puszczy” Porwanie Stasia i Nel Charakterystyka pozostałych bohaterów „W pustyni i w puszczy” Mahdi - charakterystyka Charakterystyka porywaczy – Chamis, Idrys Gebhr Kali – charakterystyka Nel Rawlison – charakterystyka Staś Tarkowski – charakterystyka Przyroda (fauna i flora) w powieści „W pustyni i w puszczy” Świat arabski w powieści „W pustyni i w puszczy” Motyw Afryki i jej mieszkańców – „W pustyni i w puszczy” „W pustyni i w puszczy” – przynależność gatunkowa Opis krajobrazów z powieści „W pustyni i w puszczy” Wątek przyjaźni w powieści „W pustyni i w puszczy” Wątek patriotyzmu „W pustyni i w puszczy” „W pustyni i w puszczy” – wyjaśnienie tytułu Narracja i język „W pustyni i w puszczy” Kompozycja „W pustyni i w puszczy” Główne wątki i problematyka „W pustyni i w puszczy” Czas i miejsce wydarzeń „W pustyni i w puszczy” Tło historyczne „W pustyni i w puszczy” Geneza „W pustyni i w puszczy” Henryk Sienkiewicz – notatka szkolna „W pustyni i w puszczy” – plan wydarzeń „W pustyni i w puszczy” – streszczenie W jakim czasie rozgrywa się akcja w pustyni iw puszczy?Gdzie zaczyna się w pustyni iw puszczy?Co się działo w Medinet W pustyni iw puszczy?Co się wydarzyło w Chartum W pustyni iw puszczy?Co działo się w omdurmanie W pustyni iw puszczy?Kiedy kończy się akcja w pustyni iw puszczy?Kiedy rozpoczyna się akcja w pustyni iw puszczy?Gdzie byli Staś i Nel w pustyni iw puszczy?Czy Staś i Nel wędrowali przez Saharę? Opisane w powieści przygodowej Henryka Sienkiewicza wydarzenia rozgrywają się pod koniec XIX wieku w Afryce, gdzie autor „W pustyni i w puszczy” był w kilka lat po zakończeniu powstania mahdystów, stanowiącego tło historyczne opisywanych wydarzeń. W jakim czasie rozgrywa się akcja w pustyni iw puszczy? Akcja utworu przypada na czas powstania mahdystów i obejmuje lata 1884–1885. Główny wątek utworu dotyczy porwania dwojga dzieci przez zwolenników Mahdiego. Po uwolnieniu się z rąk porywaczy, dzieci przemierzają Afrykę w poszukiwaniu pomocy, doświadczając wielu ekscytujących przygód. Fabuła. Akcja powieści zaczyna się w roku 1884 w Port Said rozmową 14-letniego Polaka Stasia Tarkowskiego i jego towarzyszki, 8-letniej Angielki Nel. Rozmawiają oni o zatrzymaniu w areszcie domowym żony sudańskiego dozorcy Smaina – Fatmy – i jej dzieci przez Anglików. Co się działo w Medinet W pustyni iw puszczy? Medinet – miejsce, gdzie rodziny spędzają święta. Robią stamtąd wycieczki do starożytnego Krakodilopaus, podziwiają piramidy Kanara, zwiedzają okolice Karoun. To właśnie stamtąd dzieci zostają porwane. Najpierw jadą pociągiem do El-Gharak, a stamtąd zaczyna się ich podróż na wielbłądach przez pustynię. Co się wydarzyło w Chartum W pustyni iw puszczy? Karawana była często napadana przez wojownicze ludy, które przepuszczały ją dopiero, po zapewnieniach Idrysa, że wiozą prorokowi w darze białe dzieci. Napotkany po drodze emir Nur-el-Tadhila ostrzegł, iż w Chartumie panuje głód i nędza. Zaoferował, że przenocuje ich jedną noc, a następnego dnia odwiezie do Omdurmanu. Co działo się w omdurmanie W pustyni iw puszczy? Mahdi zmarł w 1885 i został pochowany w Omdurmanie. Ten fakt jest wspomniany w książce Henryka Sienkiewicza „W pustyni i w puszczy”. 2 września 1898 miała miejsce bitwa pod Omdurmanem, w której Lord Kitchener rozbił siły mahdystów, co doprowadziło do upadku powstania. Kiedy kończy się akcja w pustyni iw puszczy? Stasia i Nel poznajemy w 1884 roku, niedługo przed świętami Bożego Narodzenia; ich porwanie i przygody rozgrywają się w 1885 roku ( pora dżdżysta) zaś czas fabuły kończy się dziesięć lat później, gdy zgodnie z „Epilogiem” młodzi pobierają się. Kiedy rozpoczyna się akcja w pustyni iw puszczy? Akcja utworu toczy się w latach 1884 (kilka dni przed świętami Bożego Narodzenia) – 1885 (powstanie sudańskie pod dowództwem Mahdiego), w Afryce. Gdzie byli Staś i Nel w pustyni iw puszczy? W Port Saidzie rozpoczyna się akcja powieści Henryka Sienkiewicza W pustyni i w puszczy, mieszkali tam jej główni bohaterowie Staś i Nel. Ich ojcowie, inżynierowie, doglądali robót przy wale i przy pogłębianiu łożyska Kanału Sueskiego. Czy Staś i Nel wędrowali przez Saharę? Staś i Nel przemierzają Pustynię Libijską i Saharę. Podczas przeprawy Staś zabija lwa oraz porywaczy i zaczyna wraz z Nel, Kalim i Meą niebezpieczną wędrówkę przez afrykańską puszczę. … Stamtąd udają się przez pustynię w stronę Oceanu Indyjskiego.

plemiona w pustyni iw puszczy