Zabieg wykonuj kilka razy dziennie przez 20 minut. Ważny jest też odpoczynek. Unikaj jakichkolwiek ruchów uszkodzoną okolicą cała, nie dźwigaj ciężarów. Na zerwany mięsień ramienia możesz zastosować temblak, który odciąży, ustabilizuje oraz zabezpieczy chorą rękę. Podczas odpoczynku staraj się trzymać rękę lub nogę wysoko. Jak długo leczy się zerwany mięsień? Leczenie nieoperacyjne zerwanego mięśnia obejmuje formę unieruchomienia na okres od 5 do 14 dni stosując suche i zimne okłady oraz leki przeciwbólowe. Leczenie operacyjne zerwanego mięśnia polega najczęściej na zszyciu mięśnia, ścięgna bądź przepukliny, a także na odtworzeniu przyczepu Naciągnięty mięsień objawia się silnym bólem, który możesz odczuć już w momencie urazu. Przy próbie napięcia mięśnia odbierasz go mocniej. Dolegliwości są umiarkowanie intensywne i zniszczenia samej struktury mięśnia są nieznaczne. Jeśli masz naderwany mięsień, objawy stają się jeszcze silniejsze. Przy rozerwaniu Uczestnik. Jak do naprawy to od 600 do 1000, jak do wymiany to sporo więcej. Bez obejrzenia nie da się ocenić. W autoryzowanym warsztacie lakierowanie zderzaka to co najmniej 1000 zł. Drzwi, jeżeli rysa jest duza, mogą zostać zakwalifikowane do wymiany. śmierci dzieci, rodzeństwa, śmierci rodziców lub dziadków, wysokość odszkodowania z tytułu śmierci ubezpieczonego pozostaje taka sama i wynosi 4000 zł. W przypadku, gdy do ZUS zgłasza się członek rodziny, wypłata ma postać ryczałtową, a jej poziom nie zależy od sumy poniesionych kosztów. Należy do mięśni obręczy kończyny dolnej. Opisywany mięsień leży na powierzchni pośladkowej talerza kości biodrowej powyżej stawu biodrowego, a także częściowo na torebce tego stawu. Jest on przykryty mięśniem pośladkowym średnim, z którym zresztą od przodu jest częściowo zrośnięty. Ponadto wraz z nim tworzy kieszonkę F6My. Dołącz do Forum Kobiet To miejsce zostało stworzone dla pełnoletnich, aktywnych i wyjątkowych kobiet, właśnie takich jak Ty! Otrzymasz tutaj wsparcie oraz porady użytkowniczek forum! Zobacz jak wiele nas łączy ... Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź Posty [ 3 ] 1 2014-06-24 12:16:04 Ian Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-01-04 Posty: 96 Temat: Odszkodowanie na naderwanie mięśnia dwugłowego,opłaca się w to bawić?Witam ! Naderwałem sobie mięsień 2głowego uda ,jestem dodatkowo ubezpieczony czy warto się bawić w to ,czy za urazy mięśniowe się coś dostaje?? 2 Odpowiedź przez bifka 2014-07-09 11:35:14 bifka Wkręcam się coraz bardziej Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-08-22 Posty: 39 Odp: Odszkodowanie na naderwanie mięśnia dwugłowego,opłaca się w to bawić?no właśnie na okoliczność takich wypadków jest ubezpieczenie . musisz pójść do lekarza, który stwierdzi procent uszczerbków na zdrowiu - lekarza powinien wskazać ci ubezpieczyciel. potem zgłaszasz to ubezpieczycielowi i "czekasz na wycenę". jeśli ubezpieczyciel będzie się ociągał lub odmówi wypłaty zawsze możesz zgłosić się do firmy typu votum, która w Twoim imieniu kontaktuje się z ubezpieczycielem, przygotowuje odwołanie i ogólnie ogarnia całą biurokrację:) Posty [ 3 ] Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź Zobacz popularne tematy : Mapa strony - Archiwum | Regulamin | Polityka Prywatności © 2007-2021 Skręcenie odcinka szyjnego to popularny uraz uczestników zdarzenia drogowego - najczęściej tzw. kolizji. Poszkodowani niejednokrotnie nie mają w ogóle świadomości, iż mogą domagać się odszkodowania i zadośćuczynienia z OC sprawcy. Tymczasem kwoty uzyskanych z tego tytułu świadczeń mogą sięgać nawet kilkudziesięciu tysięcy złotych. Co zrobić, aby je otrzymać?Uraz kręgosłupa szyjnego w wypadkach komunikacyjnychObrażenia odcinka szyjnego są związane z jego anatomiczną budową oraz funkcją biomechaniczną. Ta część kręgosłupa jest najbardziej ruchoma, co jest wynikiem budowy kręgów, aparatu mięśniowo-ścięgnistego oraz układu stawowego. Odcinek szyjny jest pod stałym obciążeniem, co powoduje iż jest narażony na różnego rodzaju obrażenia. Do obrażeń tego odcinku kręgosłupa dochodzi najczęściej w wyniku wypadku uraz odcinka szyjnego jest narażony oczywiście nie tylko kierowca, ale i także każda inna osoba znajdująca się w samochodzie. Nawet najbardziej zaawansowane systemy bezpieczeństwa zamontowane w pojeździe nie są w stanie do zera zminimalizować ryzyka pojawienia się urazu spowodowanego kolizją czy urazem kręgosłupa szyjnego jest uraz określany jako smagnięcie biczem, uraz biczowy czy whiplash. Nazwy te wzięły się z ścieżki poruszania się głowy w chwili zderzenia - nagłe odchylenie głowy do tyłu, a następnie szybki powrót do pozycji wcześniejszej oraz pochylenie głowy do przodu. Co istotne, skomplikowana budowa, jaką niewątpliwie cechuje się kręgosłup, stwarza trudności diagnostyczne oraz opiniodawcze - w szczególności w przypadku właśnie tzw. urazów oraz leczenie urazów odcinka szyjnegoTego rodzaju uraz nie musi ujawnić się od razu po zdarzeniu drogowym. Objawy niejednokrotnie pojawiają się dopiero po kilku a nawet kilkunastu godzinach od momentu zderzenia. Poszkodowani najczęściej odczuwają ból w okolicach szyi, pleców, ramion oraz głowy. Zdarza się, że pojawiają się także inne nieprzyjemne dolegliwości, nudności, drętwienie rąk, bóle głowy, problem z zasypianiem, pogorszenie wzroku czy słuchu, zawroty w jaki sposób przebiega proces leczenia zależy oczywiście od stopnia urazu. W przypadku mniejszych uciążliwości stosowane są tylko środki farmakologiczne mające na celu uśmierzenie bólu. Niestety w większości przypadków niezbędna jest fizjoterapia albo inne metody leczenia, takie jak np. laseroterapia, magnetoterapia czy akupunktura. Niejednokrotnie leczenie trwa kilka poszkodowany w kolizji czy wypadku drogowym, którego następstwem jest uszkodzenie odcinka szyjnego kręgosłupa może otrzymać odszkodowanie z oc sprawcy. Do ubezpieczyciela można zwrócić się o odszkodowanie za skręcenie kręgosłupa, a właściwie o:Zwrot kosztów leczenia i rehabilitacji o wypłatę świadczenia może dotyczyć zwrotu kosztów wykonanych koniecznych zabiegów, zakupu lekarstw i urządzeń medycznych, wizyt u specjalistów, rehabilitacji oraz kosztów dojazdów do szpitala, innych placówek medycznych czy apteki. Tutaj warto zaznaczyć, że osoba poszkodowana może liczyć na zwrot tych kosztów, które Narodowy Fundusz Zdrowia nie refunduje albo okres oczekiwania na np. dany zabieg w publicznej placówce jest mocno wydłużony. Jeśli poszkodowany wymaga opieki pielęgnacyjnej może się ubiegać także o zwrot kosztów jej zapewnienia (nawet w przypadku, gdy taką opiekę sprawuje osoba najbliższa).dszkodowanie za utracone dochodyW przypadku tego rodzaju urazu można się starać o odszkodowanie komunikacyjne za utracone w konsekwencji kolizji czy wypadku zarobki. Tego rodzaju świadczenie ma charakter wyrównawczy, co oznacza że jego wysokość powinna wyrównać dochody, które osoba poszkodowana mogłaby uzyskać, gdyby nie zdarzenie może także wnioskować do swojego ubezpieczyciela o odszkodowanie za wypadek np. odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu (polisa na życie) czy o świadczenie z nieobowiązkowego NNW .Zadośćuczynienie za uraz odcinka szyjnegoZadośćuczynienie, które jest kolejną formą rekompensaty o jaką może się ubiegać poszkodowany, ale w przeciwieństwie do odszkodowania dotyczy tylko szkód na osobie. Brane są pod uwagę takie aspekty jak ból oraz cierpienie. Problemy poszkodowanym stwarza tu ustalenie wysokości kwoty zadośćuczynienia o jaką ma zamiar się ubiegać z oc sprawcy. Tutaj pomocne są orzeczenia sądów powszechnych (trzeba jednak pamiętać, że każda sprawa jest inna) oraz kancelarie odszkodowawcze mające duże doświadczenie w uzyskiwaniu tego rodzaju świadczeń od firm ubezpieczeniowych. Na wysokość zadośćuczynienia wpływ ma wiele czynników np. uszczerbek na zdrowiu, rodzaj pracy zawodowej, wiek jest niezbędne do uzyskania świadczeń?Aby świadczenia z oc sprawcy zostały wypłacone w odpowiedniej kwocie osoba poszkodowana powinna przedstawić odpowiednią dokumentację. Od niej uzależniona jest decyzja ubezpieczyciela oraz wysokość wypłaconej niezbędne do uzyskania odszkodowania i zadośćuczynienia to dokumentacja medyczna ( karta informacyjna leczenia szpitalnego, wypisy ze szpitala, opinie i zaświadczenia lekarskie, badania lekarskie, skierowania na dalsze leczenie, skierowanie na rehabilitację, kopie zwolnień lekarskich, opinia psychologa lub psychiatry o. rozstroju zdrowia - dot. szczególnie zadośćuczynienia), oświadczenie sprawcy kolizji lub notatka policyjna, rachunki, faktury za: lekarstwa, usługi i urządzenia medyczne oraz rehabilitację (poszkodowany ma prawo skorzystać z prywatnych placówek medycznych), inne koszty poniesione z procesem leczenia np. za transport do placówki medycznej- zwrot kosztów leczenia dokumentacja potwierdzająca, że poszkodowany utracił w wyniku wypadku zarobki w danej wysokości - odszkodowanie za utracony dochód. Pomimo przedstawienia w/w dokumentacji Towarzystwa ubezpieczeniowe często jednak zaniżają wysokość odszkodowań oraz zadośćuczynień. Nie zawsze też udaje się sprawę wypłaty odpowiednich świadczeń załatwić bez wchodzenia na drogę sądową. Nierzadko ma miejsce odmowa wypłaty. Poszkodowany nie musi być jednak osamotniony w walce z firmą ubezpieczeniową - o należne mu świadczenia (odszkodowanie i zadośćuczynienie) może w jego imieniu walczyć wyspecjalizowana kancelaria odszkodowawcza. Czytaj także Skręcenie stawu kolanowego, odszkodowanie kto... 25 czerwca 2018 Skręcenie stawu kolanowego, odszkodowanie kto wypłaca? Częstym urazem występującym podczas wypadku jest skręcenie stawu kolanowego odszkodowanie, które może pokryć koszty dodatkowego leczenia powinno zostać wypłacone jako... Odszkodowanie za skręcenie stawu skokowego... 01 sierpnia 2018 Odszkodowanie za skręcenie stawu skokowego u dziecka Gdy osoba poszkodowana uzyska odszkodowanie za skręcenie stawu skokowego później będzie musiała podjąć rehabilitację, której koszty powinny zostać zwrócone. W... Ścięgna to zwarta tkanka łącząca mięśnie z kością, na którą mają oddziaływać. W przypadku barku cztery ścięgna (mięśnia podłopatkowego, nadgrzebieniowego, podgrzebieniowego oraz obłego mniejszego) tworzą pierścień otaczający głowę kości ramiennej. Odpowiedzialne są one za unoszenie i rotację barku oraz są niezbędne do zachowania stabilności stawu. Przyczyny uszkodzenia ścięgien stożka rotatorów Zerwanie ścięgien rotatorów może wystąpić w każdym wieku jako efekt silnego urazu (podniesienie ciężaru, próba złapania ciężkiego przedmiotu, upadek na wyprostowaną kończynę) lub wielokrotnie powtarzanych mikrourazów (tenis, golf, crossfit). Najczęściej uszkodzenie powstaje stopniowo i związane jest z naturalnym procesem osłabiania włókien tworzących ścięgno. Szacuje się, że ponad 30% osób powyżej 65. roku życia może mieć uszkodzone ścięgna i większość z nich nie odczuwa żadnych dolegliwości. Objawy uszkodzenia ścięgien stożka rotatorów Częściowe lub całkowite uszkodzenie ścięgien stożka rotatorów może prowadzić nie tylko do osłabienia siły odwodzenia, ale również rotacji ramienia. Charakterystycznym objawem jest ból barku, uniemożliwiający sen i nasilający się przy próbach aktywności fizycznej. Nierzadko dochodzi do bolesnego „chrzęszczenia” podczas ruchu stawem. Diagnostyka uszkodzenia ścięgien stożka rotatorów Wstępną diagnozę postawić można na podstawie zebranego wywiadu oraz badania klinicznego. Jednakże do potwierdzenia rodzaju oraz stopnia uszkodzenia niezbędne są badania obrazowe – rezonans magnetyczny (MRI) lub USG. Leczenie uszkodzenia ścięgien stożka rotatorów Leczenie uszkodzonego ścięgna stożka rotatorów uzależnione jest od wieku pacjenta, aktywności, stopnia urazu (uszkodzenie częściowe lub całkowite ścięgna) oraz rodzaju uszkodzenia (urazowe/przewlekłe). W przypadku uszkodzeń przewlekłych, częściowych oraz u osób powyżej 70. roku życia z powodzeniem stosuje się leczenie zachowawcze. Polega ono na modyfikacji aktywności oraz rehabilitacji mającej na celu przywrócenie funkcji stawu. Ważnym elementem leczenia jest okresowe podawanie doustnych leków przeciwzapalnych oraz iniekcji dostawowych: kortykosteroidy – czasowo zmniejszające ból, pozwalające wprowadzić stopniowe ćwiczenia rehabilitacyjne; osocze bogatopłytkowe (pobraną od pacjenta krew poddaje się specjalnemu procesowi, uzyskując stężoną mieszaninę białek i czynników wzrostu) – posiada działanie modulujące proces zapalny i przeciwbólowy. Leczenie operacyjne uszkodzeń ścięgien stożka rotatorów wskazane jest w nagłych urazach oraz dla pacjentów, u których leczenie zachowawcze nie przynosi oczekiwanych rezultatów lub dla osób poniżej 60 roku życia. Operacje przeprowadza się techniką artroskopową (kilka 5-10 milimetrowych nacięć skórnych, przez które wprowadza się kamerę i instrumenty chirurgiczne) w znieczuleniu ogólnym. Podczas operacji usuwa się zmienioną zapalnie kaletkę, zrosty i za pomocą specjalnych implantów (śrub wkręcanych w kość) ścięgna doszywa się do anatomicznego miejsca przyczepu. Operacja taka trwa od 1 do 2 godzin i daje bardzo dobre rezultaty kliniczne. Satysfakcja pacjentów wynosi ponad 90%, a ryzyko powikłań ( infekcja, bark zamrożony, nawrotowe zerwanie) jest niewielkie. Powrót do pełnej funkcji uszkodzonego ścięgna stożka rotatorów jest długotrwały i wymaga wysiłku ze strony pacjenta skierowanego na ćwiczenia rehabilitacyjne. Naprawione ścięgna zrastają się z kością w ciągu wielu miesięcy. Dlatego po operacji wymagane jest częściowe unieruchomienie w ortezie na okres 4-6 tygodni. Już podczas tego okresu wdrażane są ćwiczenia barku pod kontrolą fizjoterapeutów. Powrót do pracy biurowej trwa ok. 3 tygodni, do prowadzenia samochodu ok. 6 tygodni, natomiast aktywności fizycznej od 3 do 6 miesięcy. Pełen okres leczenia i rehabilitacji zależy od stopnia uszkodzenia i trwa między 6-12 miesięcy. W niewielkim procencie przypadków już na podstawie przedoperacyjnych badań obrazowych można stwierdzić, że naprawa uszkodzenia nie będzie możliwa ze względu na słabą jakość ścięgna połączoną z zanikiem mięśni stożka rotatorów. Stosowane są wtedy artroskopowe metody rekonstrukcyjne z przeszczepem tkanki od dawcy (tzw. rekonstrukcja górnej torebki stawowej), transfer ścięgien z innych okolic obręczy barkowej, artroplastyka interpozycyjna lub endoprotezoplastyka odwrócona stawu ramiennego. Naderwanie mięśnia dwugłowego uda jest urazem, który najczęściej spotyka osoby uprawiające sport. Może on jednak być również wynikiem działania siły zewnętrznej, z którą można mieć do czynienia na przykład w sytuacji wypadku drogowego. Jakie są objawy naderwania mięśnia dwugłowego uda? Jak wygląda leczenie tego rodzaju kontuzji? Czy kiedy do niego dojdzie, można uzyskać odszkodowanie? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziesz w poniższym wpisie. Zapraszam do przeczytania artykułu „Naderwanie mięśnia dwugłowego uda – odszkodowanie„. Pamiętaj, że jeśli potrzebujesz pomocy adwokata w sprawie o odszkodowanie, to jestem w stanie Ci pomóc. Moja Kancelaria Adwokacka w Poznaniu posiada bogate doświadczenie w sprawach o odszkodowania. Udzielam konsultacji dla klientów z całej Polski, w tym także online i telefonicznie. Zapraszam do kontaktu. Mięsień dwugłowy uda jest zlokalizowany w tylnej części nogi. Przechodzi on przez staw kolanowy oraz biodrowy. Mięsień dwugłowy uda pełni niezwykle ważną funkcję w organizmie człowieka. Mianowicie jest on odpowiedzialny za wiele ruchów wykonywanych przez każdego codziennie. Wśród nich wskazać można na przykład zginanie kolana, przywodzenie i rotowanie uda, pochylenie, a także unoszenie miednicy. Ból mięśnia dwugłowego uda powinien być objawem niepokojącym. Może on bowiem świadczyć o wystąpieniu różnego rodzaju urazów – stłuczenia, naciągnięcia, naderwania oraz zerwania. To ostatnie jest zdecydowanie najpoważniejszą dolegliwością, a jej leczenie wymaga najwięcej czasu. Odczuwany ból nie jest jednak jedyną dolegliwością, która powinna zaniepokoić. Otóż o naderwaniu mięśnia dwugłowego uda mogą świadczyć także krwiak bądź siniak, obrzęk, zmniejszenie możliwości wykonywania ruchów kończyną, a nawet wrażliwość danego miejsca na dotyk. Istnieje kilka przyczyn naderwania mięśnia dwugłowego uda. Otóż przede wszystkim jest to niewystarczająca rozgrzewka, a ponadto gwałtowny ruch (na przykład wyskok bądź zatrzymanie), czy też przetrenowanie. Co więcej, tego rodzaju uraz może powstać również wskutek działania siły zewnętrznej. W praktyce jest nią najczęściej uderzenie w związku z wypadkiem drogowym. Zerwanie a naderwanie mięśnia uda Zerwanie i naderwanie mięśnia dwugłowego uda to najpoważniejsze postaci jego urazów. Pomiędzy nimi zachodzą pewne podobieństwa oraz różnice, o których warto jest wiedzieć, aby móc rozpoznać te dwie formy. Zerwanie mięśnia dwugłowego uda polega na uszkodzeniu wszystkich albo prawie wszystkich włókien, a także naczyń krwionośnych oraz nerwów. Wskutek tego urazu pacjent odczuwa niezwykle silny ból oraz nie ma kontroli nad mięśniami. Jego powstaniu towarzyszy zwykle charakterystyczny odgłos chrupnięcia. Przyczyną zerwania mięśnia dwugłowego uda jest najczęściej przeciążenie podczas jego pracy. W praktyce jest to zazwyczaj intensywna aktywność fizyczna bez odpowiedniej rozgrzewki. Możliwe jest także zerwanie będące skutkiem wypadku. W takiej sytuacji bowiem na ciało poszkodowanego działają siły o wartościach, które mogą spowodować różnego rodzaju groźne urazy. Jeżeli zaś chodzi o naderwanie mięśnia dwugłowego uda, to ma ono miejsce w sytuacji, gdy dochodzi do przerwania co najmniej 5% jego włókien. W tym przypadku pacjent także odczuwa ból, jednakże jest on słabszy niż podczas zerwania. Naderwaniu mięśnia dwugłowego uda towarzyszy zwykle pojawienie się skurczy oraz wgłębienie w miejscu, w którym doszło do uszkodzenia. Naderwanie mięśnia dwugłowego uda ma podobne przyczyny jak jego zerwanie, tyle że siły powodujące uszkodzenie są słabsze. Również jego leczenie zajmuje mniej czasu. Leczenie i rehabilitacja po naderwaniu mięśnia uda Zerwanie i naderwanie mięśnia dwugłowego uda to poważny uraz, ponieważ silnie ogranicza codzienne funkcjonowanie. Zazwyczaj kontuzja ta uprzykrza życie przez co najmniej 5 dni. Kiedy już dojdzie do urazu, należy podjąć szybkie działania. Przede wszystkim trzeba powstrzymać się od aktywności fizycznej, która mogłaby jeszcze bardziej zaszkodzić. Istotny jest bowiem odpoczynek, ponieważ tkanki, które uległy uszkodzeniu muszą mieć czas niezbędny do regeneracji. Następnie warto przyłożyć na 15-20 minut zimny okład. Można go przygotować z lodu bądź też z gotowego żelowego kompresu chłodzącego. Taki zabieg należy powtarzać co 2-3 godziny przez 3-5 dni. Pozwoli on zmniejszyć ból, a także obrzęk powstały w wyniku urazu. Miejsce, w którym doszło do kontuzji, warto także delikatnie ucisnąć za pomocą bandaża elastycznego. Dzięki temu nie będzie zbierał się płyn i nie powstanie wysięk. Dobrze też umieścić kontuzjowaną nogę nieco wyżej, aby umożliwić odpływ krwi. Gdyby okazało się, że samodzielne leczenie nie jest wystarczające, należy udać się do lekarza. Po wykonaniu odpowiednich badań będzie on mógł zadecydować o dalszym przebiegu leczenia. Terapia lekarska rozpoczyna się od wykonania zdjęcia RTG. Pozwoli ono zweryfikować, czy doszło do naderwania mięśnia, czy też jego zerwania. W zależności od stopnia uszkodzenia leczenie może trwać około 5 dni, natomiast w przypadku naprawdę poważnego urazu czas kuracji może być dłuższy. Aby jednak móc zastosować odpowiedni rodzaj terapii, niezbędne jest badanie USG bądź też rezonans magnetyczny. Leczenie naderwania mięśnia dwugłowego może obejmować zastosowanie następujących metod: laseroterapię, zabiegi fizykalne, magnetoterapię, ultradźwięki, hydroterapię, miejscowo stosowaną krioterapię, plastrowanie dynamiczne, specjalistyczne masaże, ćwiczenia izometryczne, koncentryczne oraz rozciągające, techniki powodujące obniżenie napięcia mięśniowego i poprawiające krążenie. W przypadku naderwania mięśnia dwugłowego uda niezwykle przydatna może okazać się także rehabilitacja. Powinna być ona jednak wykonywana pod okiem specjalisty, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjentowi. Dobre efekty przynosi pływanie, jednakże w każdej sytuacji należy skonsultować się z rehabilitantem. Naderwanie mięśnia uda – odszkodowanie Jak już wcześniej zostało wspomniane, naderwanie mięśnia uda może być wynikiem wypadku drogowego. W takiej sytuacji jego ofierze jak najbardziej należy się odszkodowanie z tytułu powstania tego rodzaju urazu. Żeby uzyskać świadczenie, należy zgłosić powstanie szkody u ubezpieczyciela sprawcy zdarzenia. Gdyby okazało się, że nie posiada on polisy od odpowiedzialności cywilnej, wówczas odszkodowanie może wypłacić Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny i to właśnie do tej instytucji można zgłosić swoje roszczenie. Zakład ubezpieczeń ma 30 dni na rozpatrzenie sprawy oraz podjęcie decyzji o wypłacie odszkodowania. Jeżeli jego wysokość okaże się niezadowalająca dla poszkodowanego, wówczas będzie on mógł złożyć odwołanie. W takiej sytuacji ubezpieczyciel jeszcze raz rozpatrzy sprawę. Gdyby jednak i to rozstrzygnięcie nie było satysfakcjonujące, istnieje możliwość skierowania danej sprawy do rozpatrzenia na drodze sądowej. W postępowaniu przez sądem po rozpoznaniu wszystkich okoliczności sprawy zostanie wydany wyrok. Istnieje jednak możliwość wniesienia apelacji do sądu drugiej instancji. Po wniesieniu pisma sąd wyznaczy termin rozprawy apelacyjnej, na której rozpozna słuszność podnoszonych zarzutów. W niektórych przypadkach możliwe jest także wniesienie skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego. Wartość przedmiotu zaskarżenia musi jednak wynosić co najmniej 50 tysięcy złotych. W sprawach odszkodowawczych niezwykle przydatna może okazać się pomoc adwokata lub radcy prawnego, który specjalizuje się w sprawach odszkodowawczych. Wesprze on nie tylko w postępowaniu przedsądowym wobec ubezpieczyciela, ale również w postępowaniu sądowym, w tym pomoże przygotować materiał dowodowy istotny z punktu widzenia danej sprawy. Zerwanie mięśnia uda – odszkodowanie Zerwanie mięśnia uda także może stanowić podstawę do uzyskania odszkodowania. Może ono bowiem również wynikać z wypadku drogowego. W takiej sytuacji należy zgłosić szkodę do zakładu ubezpieczeń sprawcy zdarzenia. Ubezpieczyciel będzie miał 30 dni na podjęcie decyzji w przedmiocie wypłaty odszkodowania oraz jego wysokości. Od wydanego rozstrzygnięcia przysługuje odwołanie. Po jego wniesieniu zakład ubezpieczeń rozpatrzy daną sprawę jeszcze raz. W postępowaniu wobec ubezpieczyciela przydatna może się okazać pomoc adwokata lub radcy prawnego. Profesjonalny pełnomocnik pomoże przede wszystkim sformułować odpowiednie roszczenia oraz zgromadzić właściwy materiał dowodowy. Jeżeli jednak ponowne rozpatrzenie sprawy będzie niepomyślne dla poszkodowanego, będzie on mógł wnieść pozew do sądu. W takiej sytuacji także przydaje się wsparcie prawnika. Pomoże on bowiem nie tylko sporządzić pozew, ale także zebrać wszelkie dowody i przygotować strategię procesową. Ponadto, gdyby okazało się, że wydany przez sąd wyrok nie satysfakcjonuje poszkodowanego, wspomoże on w przygotowaniu apelacji do sądu drugiej instancji. Bez względu na instancję adwokat lub radca prawny będzie mógł także zastępować w procesie swojego mocodawcę. To rozwiązanie jest niezwykle przydatne, ponieważ wiele osób nie orientuje się w przepisach proceduralnych, które są skomplikowane, a ich nieznajomość może pociągać za sobą negatywne skutki procesowe. Gdyby jednak wyrok zapadły w postępowaniu apelacyjnym był niesatysfakcjonujący, możliwe jest wniesienie skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego, pod warunkiem istnienia odpowiednich powodów. Ważność przedmiotu zaskarżenia musi jednak wynosić przynajmniej 50 tysięcy złotych. Należy również pamiętać, że spór może zostać rozwiązany w drodze mediacji. Postępowania mediacyjne zyskują na popularności w ostatnich latach. W czasie mediacji wsparcie ze strony prawnika również może okazać się cenne. Co jest niezwykle istotne, gdyby sprawca wypadku nie posiadał ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, poszkodowany również może uzyskać należne mu świadczenie. W tym celu powinien on skierować swoje roszczenie do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego. Instytucja ta została bowiem powołana, aby pomagać poszkodowanym między innymi w takich właśnie sytuacjach. Dziękuję za przeczytanie artykułu „Naderwanie mięśnia dwugłowego uda – odszkodowanie„. Zapraszam także do przeczytania innych wpisów na moim blogu. Potrzebujesz pomocy radcy prawnego? Walczysz o odszkodowanie? Jeśli chciałbyś skorzystać z mojej pomocy zapraszam do kontaktu. Działam na terenie takich miast jak: Poznań, Luboń, Gniezno, Śrem, Środa Wielkopolska, Grodzisk Wielkopolski, Swarzędz, Leszno, Piła, Kościan, Jarocin, Września oraz Wolsztyn. Posiadam także oddział w Świeciu, pracując w takich miejscowościach jak Grudziądz, Chełmno i Tuchola. W trudnych sprawach o odszkodowania działam w CAŁEJ POLSCE! Udzielam także konsultacji telefonicznych oraz konsultacji online. Pamiętaj, że walka o odszkodowanie to poważna sprawa, dlatego warto skorzystać z pomocy radcy prawnego lub adwokata. Masz pytania? Napisz! Zadzwoń! Adwokat Marlena Słupińska-Strysik e-mail: biuro@ tel. 61 646 00 40 tel. 68 419 00 45 tel. 52 511 00 65 Komentarze: Skorzystaj z pomocy przy określeniu uszczerbku na zdrowiu, jakiego doznałeś w wyniku wypadku lub innego stanowią załącznik do rozporządzenia Ministra MPiPSPoniżej przestawiamy wykaz, dotyczący urazów następujących części ciała:A. Uszkodzenia głowy B. Uszkodzenia twarzy C. Uszkodzenia wzroku D. Uszkodzenia słuchu E. Uszkodzenia szyi, krtani, tchawicy i przełyku F. Uszkodzenia klatki piersiowej G. Uszkodzenia brzucha H. Uszkodzenia narządów moczowo-płciowych I. Ostre zatrucia J. Uraz kręgosłupa K. Uszkodzenia miednicy L. Uszkodzenia kończyny górnej Ł. Uszkodzenia śródręcza i palców M. Uszkodzenia kończyny dolnejL. Uszkodzenia kończyny górnejUwaga: Przy uszkodzeniach kończyn górnych u osób leworęcznych stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu ustala się według zasad przewidzianych w tabeli, przyjmując dla uszkodzeń ręki prawej procenty ustalone dla ręki lewej, a dla uszkodzenia ręki lewej procenty ustalone dla ręki Złamanie łopatki:a) wygojone złamanie łopatki z nieznacznym przemieszczeniem bez większych zaburzeń funkcji kończyny5b) wygojone z przemieszczeniem i znacznym ograniczeniem funkcji kończyny w zależności od stopniaprawa 10-40lewa 5-30Uwaga: Normy pozycji 99 uwzględniają również ewentualne powikłania Wadliwe wygojone złamanie obojczyka – w zależności od stopnia zniekształcenia i ograniczenia ruchówprawy 5-25lewy 5-20101. Staw rzekomy obojczyka ograniczający ruchy kończynyprawy 25lewy 20102. Zwichnięcie stawu obojczykowo-barkowego lub obojczykowo-mostkowego – w zależności od ograniczenia ruchów, upośledzenia zdolności dźwigania i stopnia zniekształceniaprawy 5-25lewy 5-20103. Uszkodzenia obojczyka powikłane przewlekłym zapaleniem kości i obecnością ciał obcych ocenia się według pozycji 100 – 102, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu o:5Uwaga: Przy współistniejących powikłaniach neurologicznych należy stosować ocenę według pozycji dotyczących uszkodzeń odpowiednich odcinków kończyny – w zależności od stopnia wypadnięcia Przewlekłe zmiany stawu barkowego – w zależności od stopnia ograniczenia funkcji i przykurczuprawy 5-30lewy 5-25105. Zastarzałe nieodprowadzone zwichnięcie stawu barkowego – w zależności od zakresu ruchów i ustawienia kończynyprawy 20-30lewy 15-30106. Nawykowe zwichnięcia barku potwierdzone dokumentacją medycznąprawy 25lewy 20107. Staw cepowy w następstwie pourazowych ubytków kości – w zależności od zaburzeń funkcjiprawy 25-40lewy 20-35Uwaga: Staw wiotki z powodu porażeń ocenia się według norm Zesztywnienie stawu barkowego:a) w ustawieniu czynnościowo korzystnym (w odwiedzeniu około 70°, antepozycja 35° i rotacja zewnętrzna około 25°) w zależności od ustawienia i funkcjiprawy 20-35lewy 15-30b) w ustawieniu czynnościowo niekorzystnymprawy 40lewy 35109. Bliznowaty przykurcz stawu barkowego w zależności od zaburzeń czynności stawuprawy 5-15lewy 5-10110. Uszkodzenie barku powikłane przewlekłym zapaleniem kości, obecnością ciał obcych, przetokami i zmianami neurologicznymi ocenia się według pozycji 104-109, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu – w zależności od stopnia powikłań i upośledzenia funkcjiprawy 5-35lewy 5-25111. Utrata kończyny w barkuprawa 75lewa 70112. Utrata kończyny wraz z łopatkąprawa 80lewa 75Ramię113. Złamanie kości ramiennej – w zależności od zmian wtórnych i upośledzenia funkcji kończyny:a) z niewielkim przemieszczeniem i zaburzeniem osiprawa 5-15lewa 5-10b) ze znacznym przemieszczeniem i skróceniemprawa 15-30lewa 10-25c) złamania powikłane przewlekłym zapaleniem kości, przetokami, brakiem zrostu, stawem rzekomym, ciałami lewa obcymi i zmianami neurologicznymiprawa 30-55lewa 25-50114. Uszkodzenia mięśni, ścięgien i ich przyczepów w zależności od zmian wtórnych i upośledzenia funkcji:a) mięśnia dwugłowegoprawa 5-15lewa 5-10b) uszkodzenia innych mięśni ramieniaprawa 5-20lewa 5-15115. Utrata kończyny w obrębie ramienia:a) z zachowaniem tylko 1/3 bliższej kości ramiennej prawaprawa 70lewa 65b) przy dłuższych kikutachprawa 65lewa 60116. Przepukliny mięśniowe ramienia3Staw łokciowy117. Złamanie obwodowej nasady kości ramiennej – w zależności od zaburzeń osi i ograniczenia ruchów w stawie łokciowym:a) bez większych przemieszczeń, zniekształceń i ograniczenia ruchomościprawa 5-15lewa 5-10b) z dużym zniekształceniem i ze znacznym przykurczemprawa 15-30lewa 10-25118. Zesztywnienie stawu łokciowego:a) w zgięciu zbliżonym do kąta prostego i z zachowanymi ruchami obrotowymi przedramienia (75°-110°)prawy 30lewy 25b) z brakiem ruchów obrotowychprawy 35lewy 30c) w ustawieniu wyprostnym lub zbliżonym (160°-180°)prawy 50lewy 45d) w innych ustawieniach – zależnie od przydatności czynnościowej kończynyprawy 30-45lewy 25-40119. Przykurcz w stawie łokciowym – w zależności od zakresu zgięcia, wyprostu i stopnia zachowania ruchów obrotowych przedramienia:a) przy niemożności zgięcia do 90°prawy 10-30lewy 5-25b) przy możliwości zgięcia ponad kąt prostyprawy 5-20lewy 5-15Uwaga: Wszelkie inne uszkodzenia w obrębie stawu łokciowego należy oceniać według pozycji Cepowy staw łokciowy – w zależności od stopnia wiotkości i stanu mięśniprawy 15-30lewy 10-25121. Uszkodzenia stawu łokciowego powikłane przewlekłym stanem zapalnym, przetokami, ciałami obcymi itp. ocenia się według pozycji 117-120, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu o:5Przedramię122. Złamania w obrębie dalszych nasad jednej lub obu kości przedramienia, powodujące ograniczenia ruchomości nadgarstka i zniekształcenia – w zależności od stopnia zaburzeń czynnościowych:a) ze zniekształceniemprawy 5-15lewy 5-10b) ze znacznym zniekształceniem, dużym ograniczeniem ruchomości i zmianami wtórnymi (troficzne, krążeniowe itp.)prawy 15-25lewy 10-20123. Złamania trzonów jednej lub obu kości przedramienia – w zależności od przemieszczeń, zniekształceń i zaburzeń czynnościowych:a) ze zniekształceniem i zaznaczonymi zaburzeniami funkcjiprawe 5-15lewe 3-10b) ze znacznym zniekształceniem, dużym ograniczeniem ruchomości i zmianami wtórnymi (troficzne, krążeniowe itp.)prawe 15-35lewe 10-30124. Staw rzekomy kości promieniowejprawy 30lewy 25125. Staw rzekomy kości łokciowejprawy 20lewy 15126. Brak zrostu, staw rzekomy obu kości przedramieniaprawe 40lewe 35127. Uszkodzenie przedramienia powikłane przewlekłym zapaleniem kości, przetokami, obecnością ciał obcych, ubytkiem tkanki kostnej i zmianami neurologicznymi ocenia się według pozycji 122-126, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w zależności od stopnia powikłańlewy 5-15128. Utrata kończyny w obrębie przedramienia – w zależności od charakteru kikuta i jego przydatności do oprotezowaniaprawa 55-65lewa 50-60129. Utrata przedramienia w sąsiedztwie stawu nadgarstkowegoprawe 55lewe 50Nadgarstek130. Ograniczenia ruchomości w obrębie nadgarstka w następstwie jego uszkodzeń (skręcenia, zwichnięcia, złamania kości nadgarstka, martwice aseptyczne tych kości) – w zależności od ustawienia, zakresu ruchów, objawów bólowych i troficznych oraz funkcji palców:a) ograniczenie ruchomości prawyprawy 5-10lewy 3-8b) ograniczenie ruchomości dużego stopniaprawy 10-20lewy 8-15c) ograniczenia ruchomości dużego stopnia z ustawieniem ręki prawy czynnościowo niekorzystnym lewyprawy 20-30lewy 15-25131. Całkowite zesztywnienie w obrębie nadgarstka:a) w ustawieniu czynnościowo korzystnym – w zależności od stopnia upośledzenia funkcji dłoni i palcówprawy 15-30lewy 10-25b) w ustawieniu czynnościowo niekorzystnym – w zależności od stopnia upośledzenia funkcji dłoni i palcówprawy 25-45lewy 20-40132. Uszkodzenia nadgarstka powikłane głębokimi, trwałymi zmianami troficznymi, przewlekłym ropnym zapaleniem kości nadgarstka, przetokami i zmianami neurologicznymi ocenia się według pozycji 130 i 131, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w zależności od stopnia powikłań o:1-10133. Utrata ręki na poziomie nadgarstkaprawa 55lewa 50Jest to narzędzie, które pozwala w prosty sposób poruszać się po tabeli stanowiącej załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy I Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania.

ile odszkodowania za naderwany mięsień